Çocuk ve baba

Sevgili, çok saygıdeğer babalar, çocuklarımızın hayatlarında öneminiz çok fazla. Hep annelerden duymuşuzdur” bütün kahrını ben çekiyorum, yediriyorum, içiriyorum, temizliyorum ama babasına daha düşkün”.Hepimiz çocuk olduk büyüyüp olgunlaştık ama biz anneler hala çocukça düşünebiliyoruz.

Anne hamilelik boyunca bebeğine fizyolojik olarak bağlıdır. Doğumdan sonrada bu bağ bakım için devam etmek zorundadır. Babalar birçok durma uzaktan şahit olurlar. İstisnalar hariç. Yani annenin hastalığı ve çocuğa bakamaması durumlarında baba her türlü bakımını seve seve yapar. Babanın çocuğun zekâ gelişimini etkilediği biliniyor.

Yani zekâ’nın kalıtsal olduğu kadar çevresel uyaranların çok olması da zekâ gelişiminde etkilidir. Örneğin; çocuğun çevre ile ilişkisinde onu destekleyen, bağımsız davranmasında ve düşünmesinde önayak olan tutum ve davranış sergilediğinde çocuğun zekâ gelişimini desteklemiş olur.

Babanın çocukla oturup vakit geçirmesi, onunla konuşması, olaylar hakkında ne düşündüğünü sorup düşüncelerine değer verdiğini göstermesi, ona dokunması, çocuğa güvendiğini hissettirmesi zekâ gelişiminde olumlu derecede önemlidir.

Çocuğun kişiliğini etkiler; Baba ile sağlıklı ilişki içinde olan, paylaşmaktan korkmayan, babasından ilgi, sevgi, şefkat gören, babası tarafından önemsendiğini bilen çocuklar, kendiyle ve çevresiyle barışık olurlar.

Okul başarıları yüksektir, çevrede ve arkadaşları arasında uyumlu tavırlar sergiler.Disiplin ve düzen; Disiplinden kasıt otoriter baba tiplemesi ile beraber bağırmak, çağırmak, hırpalamak, korkutup sindirmek değil tabi. Kastedilen tiplemede babanın çok katı olmaması esneklik payının ve kurallarının olmasıdır.

Bunun için tutarlı davranışlar sergilemeli. Örneğin, ne çocuğa karşı nede çevresine yalan konuşmamalı, sözünde durmalı, dürüst olmalıyız... Şunu asla unutmayalım ”Çocuktur anlamaz”, değil söylemeyi, düşünmeyelim bile.

Çünkü onların tek ve en önemli modelleri bizleriz. Çocuk hayata dair her şeyi bizi örnek alarak öğrenecek. Baba davranışlarında tutarlı olursa yarın onu örnek alan çocukta da dürüst ve hoşgörülü bir disiplin anlayışı gelişecektir.Babalar çocuklarını sevmekten çekinmemeli ”aman şımarır şimdi” dememeli, her fırsatta sevgimizi göstermeliyiz ki hayat onları zamanı gelince zaten üzecek. Çocuğun sorumluluğunu anneyle paylaşmalı.

Araştırmalara göre; babasız çocuklar daha çok hasta oluyorlar. Bebek 6 aylıkken den babanın bebek üzerindeki etkisinin başladığı söyleniyor.Selam ve Dua İle Kalınız...