Çocukta öfke kontrolü

Tabii ki çevreye ve kendine zarar verir boyutta bir öfke olursa müdahale etmeliyiz.Öfke sonrası çocuğa, onu kızdıran şeyin ne olduğunu sormalı, sebebi biliyorsak konu hakkında konuşmalıyız.

Kızgınlık anında vurup kırmanın, bağırıp çağırmanın yerine, koyabileceği davranışlar olup olmadığını, öfkelendiğinde zarar vermek yerine “ne yaparsak bu durumu kırıcı olmadan atlatabiliriz” i konuşabiliriz.

Öfkelenmesi beklenen durumlarda çocuğumuz eğer kızmıyor, sakin kalabiliyorsa onu açıkça ödüllendirmeliyiz.
Çocuğumuza iyi model olabilmek için bizde öfkelendiğimizde kontrollü davranışlar sergilemeliyiz. Yapılan araştırmalarda agresif, öfkeli anne babanın çocuklarının zor disipline edildiği görülmüş.

Çocuğumuza “bir şeye kızabileceğimizi ama bunu ifade etmek için bağırıp çağırmak gerekmediği, asıl sorunun ifade etme biçimi olduğunu ”anlamasını sağlayabiliriz.

Yapılan yanlış karşısında kontrolümüzü kaybetmeden sakin kalabilirsek, çocuğumuza vermek istediğimiz mesaj daha anlaşılır olacaktır. Tepkimizin çocuğa değil davranışa yönelik olduğunu anlamasını sağlamalıyız.

Arkadaşına tüküren çocuğa ”artık seni hiç sevmeyeceğim” değil,”bu yaptığın çirkin bir davranıştı” diyebiliriz. Öfkeliyken çocuğa verdiğimiz ceza, onun için caydırıcı olmaz.

Öfkeye öfkeyle karşılık vermeyelim,sakin yumuşak ve net bir ses tonuyla onu anlamaya çalışalım.Duygularını ifade etmesine izin verelim,emredici konuşmayalım.

Onun yerine yaptığı yanlışın sorumluluğunu vermek doğru olur. Mesela TV kumandasını öfkelendiği için kıran çocuğa akşam bunun hesabını babasına onun vereceğini söyleyebiliriz.

Her şey hakkınızda hayırlı olsun inşallah. Allaha Emanet Olunuz. Sonsuz Sevgi Ve Muhabbetlerimle…
Ayşe Arslan Bay