Kardeş kıskançlığı çocuğunuzun gelişimin normal bir belirtisidir. 6-12 ay sonra her şey normale dönecektir. Zaman ve anne ile babanın doğru tavırları en iyi çözümdür.

Eğer çocuğunuz kardeşi geldikten sonra bebek gibi davranmaya başlamışsa, biberon kullanmak veya emzik emmek istiyorsa, daha da hırçınlaşmış veya içine kapanmışsa, geceleri altını ıslatmaya başlamışsa, kardeşini istemediğini söylüyorsa bunlar normaldir ama uzun süreli devam eden kardeş kıskançlığı kişilik bozukluklarına sebep olabilir.

Çocuğumuzdan eşyalarını paylaşmasını istemeyelim. Odası, oyuncakları, kıyafetleri, kitapları, onun özelidir. Paylaşmak istememesine saygı duymalıyız.

Kıskançlık nedeniyle yapacağı davranışlardan dolayı çocuğunuza kızmayıp, ayıplamayalım. Onu anlamaya çalışalım ve daha çok sevgi ve ilgi gösterelim. Onunla konuşalım. "Kardeşin geldiği için huzursuzsun galiba değil mi?" gibi onun hislerini dile getirip, sohbet edelim.

Aksi halde çocuk duygularını içine atacaktır ve içine kapanacaktır veya tam tersi olacaktır. Çocuğumuz kardeşini sevinç içinde kabul etmek zorunda değil.

- Kardeşin eve gelmesinin ona olan sevgimizi azaltmadığını, onun sizin için özel olduğunu yeni gelenin ihtiyaçları olduğunu, bizim yardımımıza ihtiyacı olduğunu beden dilimizle ve sözlerimizle ifade edelim. Ve büyük çocuğumuzun rahatlamasını sağlayalım.

Öncelikle kıskançlığı anne ve babanın tavırları körükler veya söndürür. Anne ve baba eve yeni bir bebek geldikten sonra evde ki çocuğun hala bir çocuk olduğunu unutmamalıdır.

- Her şeyinin annesi olduğunu düşünen, evin prensi veya prensesi olan bir çocuk için, en sevdiği insanın kucağında bir bebek görmesi nasıl bir duygu.

Bütün ilginin yeni gelen de olduğu bir evde yaşamak. Empati yapıp düşünmek gerek. Objektif bakabilecek olursak dayanılacak bir durum değil aslında. Sevgiyi ve ilgiyi kaybetme korkusu hakim olur.

Ufak bir çocuk için yeni bir kardeş çocuğun artık anne ve babası tarafından daha az sevileceğine, bütün ilginin yok olacağına, oyuncaklarının bir başkası tarafından alınacağına işarettir.

Çocukların kardeş kıskançlığını yoğun şekilde yaşaması çocukta davranış bozukluklarına, iştah kaybına ve psikolojik birçok rahatsızlığa yol açabilir. Bu durum zamanla bir psikiyatri yardımı gerektirebilir.

Saygı ve muhabbetlerimle, sonsuz selamlar.
AYŞE BAY